Arabesk müsvettelerin kırışık yüzünde
Süslenir kimsesizlikler
Kolları sıvanmış gecenin
Geniş adımları duyulurken
Vurdukça dağılan dalgalara bırakılır
Düşünceden yapılan gemiler
Yaşamı sorgulanacak yine uykuların
Kundaklandığı
sessizlikte
ivmesi yoksullaşmış kalplerde
Deprem korkuları
Anlamını yitirmiş
Uçsuz bucaksız esrarlı bakışlarda
Yüzüstü kalır tüm renkler
Ama
En çok da maviler
Bir yalnızlık mührüdür göğsüne
Sevgili yanılgısında yatırdığın
Gölgeler arkasına bile saklanamayan bir boşluk
Dolar gözlere
Cümleler boğulur boğazındaki düğümde
Ve
Gece vursun diye uykunun boynunu
Tanıksız karanlığa bırakılır son soluk
…
sem 25ekm2010
2 yorum:
gece vursun diye uykunun boynunu...
bir satırı aldım ama bütünüyle güzel bir şiir. ve uykusuzluklardır ki çoğu zaman yazdıran...
tebrikle
Uykusuzluk kalemi dillendiren evet :) beğendiğinize sevindim.Uğradığınız için teşekkür ederim.
Sevgiyle
Yorum Gönder