.
İhtimaller Eşiği
Çoğalan, çiy damlasıydım
Kendini kanatan
Şiirlerden önce
Bir mevsimi
Hep eksik
Yaşadığımdan
Yorgun düşüyordu
Seslerim
Kör geceler
Doğuruyordu verdiğin
Söz’ler
Tutamayışlarında
Ağlardı beklentilerim
Ayakları çıplak sevmeler
Üşüyordu
Adımların soluklandığı
Kaygılı duraklarda
Hüznün parmakları
İntihar tetiğinde yaşıyordu
Bütün ihtimaller ise
Sana koşmanın eşiğinde
Bir aşk yandı
Küllerinden şiirler doğdu
Semra Arıkan/ Ocak09