Dudağımdan kurtulan
Kelimeler
Süpürüyor dilimin sokaklarını
Sana benzeyen her şeye
Kalbimden sobeleniyorum
Gözlerinin kentine düşsün diye adımlarım
Yanmış köprülerinin
Yorgun ayaklarına yaslıyorum başımı
Sabahlarına mahmur ilk bakış için
Açıyorum
Kapanmayan kirpiklerimi
Senin şehrin gibi kokuyor saçlarım
Rüzgarın ılık elleri değiyor
Alnıma
Parmaklarında yosun
Perçemim Usul
Yağmur damlası olup
Pencerenden bakıyorum
Gözlerinle
Bir martının telaşlı hallerine dalıyorum
Rıhtımın ıslak bakışlarında
Ufuk sökerken şafağı
Masaldan bir aşka öyküleniyorum
Ve
Bir sokağın ağzında
İçime çekiyorum
Uzak kavuşmaları
Kentinin sabahına doğmayı bekliyorum.
....
Semra Arıkan2010agust
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder