Süslü güneş ışıklarını toplayıp
evine döndüğünde
evine döndüğünde
Gecenin sokaklarına yayılır rehavet
Mahmurlaşır sükûnet
Uzansın silüetin
kalan ömrümün üzerine
kalan ömrümün üzerine
Gün yanığı gözlerimle bakıyorum
Gökyüzünün bulutlu nasır tutan avucuna
Uzun olsun istiyorum
Gecenin ömür çizgisi
Kavuşturuyorum kirpikleri
birbirine
birbirine
Gizlediğim turkuvaz nefesler koşuyor
Derenin yatağına koşması gibi
Geçen zamana meydan okuyor soluğum
Soluğun
Okyanus
Yastığımda
Akça saclarımı tarasın gümüş parmakların
Uysallaşmasın isterse
Direnişlerim
Uykularımın kapısını açan masal
Varlığın
Sevinç yelkenlerim açılmasa da olur
Sana uyandığım sürece
Bende tüm masalların adı
Mucize
Gözbebeklerindeki aynadan
Yansıyan
Cennet lambası loşluğunda
Aklım
Alamam kaçırmış olmalıyım
Gecenin şafaklarına asılarak
Kaparım gözlerimi
Bütün ömrümü uyuturum
Bir varmış diye başlayıp hiç bitmeyen aşk masala
Semra Arıkan
2010 haz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder