Yangından kurtulan
İmgesiz derin bir soluk
Koşuyor boşluğa
Kadınca kafiyeler sızıyor
Cılız gölgemin terli alnından
Dalgalanıyor gecenin koyu yelkeni
Yine
Hüzün tutuyor bedenimi
Sabahı
Aydınlığına sürüklediğim
Kanı çekilmiş uykularda
Çalıntı mutlulukları saklıyorum
Hırsızlığımın arkasına
Basamakları kırık bir merdiveni
Çıkıyor ayaklarım
Kaçıyor
Ya da
Kaçtığını sanıyor
Dilimde
Unutulmuş kelimelerden kelepçe
Çöllerde karaya vuruyor
Serap
Ruhum
Yalpalıyor
Semra Arıkan
27ocak2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder