Düş Rengi

Düş Rengi



gözleri
ne yöne eseceği meçhul, sema müptelâsı iki aşık gibi
ve rüzgargülünden kirpikleri olan


onlar ki , göğe açılan sırça köşk penceresinde
iki öksüz çocuk
bulutlarla evcilik oynayan


masmavi sürgün ve prangası isyankar gri
derin uykusu
sessizce saklandığı güneş korkusundan


kimi zaman cesur güllerde hışımla açan
bir çift diken
kapandıkça yaprakları demir parmaklık


ve aslında merhamet düşkünüydü gece mavisi
her gece yine ve yeniden
şefkatle kirpiklere sürülen


çünkü sözsüz bir masal gibi gözyaşlarıyla soğumuşlardı
güneşte eriyen o çelik bakışlar

düşündükçe derinleşen ve düşledikçe rengârenk
hayaller uğruna terkedilmiş hayatlar kadar gerçek


vurgun yemiş yıldızlara benzeyen
o bakışlar, suya düşmüş yelken gibi, ve
evden kaçmış yeni gelindi sanki her biri


bakmasını bilene engin deniz, uçsuz gök ve o büyülü yol
her şiirde kundaklanırdı geceleri büyüyen gözbebekleri


hazinesine giden sol yanı, gönlü, sakladığı inci tanesi
ve bakışlarında , her rengin özlemi o eşsiz rüya mavisi


uyku sandığım bir gecenin içinden yıldız kayarken gördüm
âh o gözleri,
hiç uyanmak istemeyeceğim
düş rengiydi

Metin Ertürk

.

Not : Sevgili Metin Ertürk e bu güzel şiirinde soluklanmamıza izin verdiği için teşekkür ederim.

Yüreğine sağlık, kalemin sonsuz olsun hocam. Saygılar