Bahar müjdecisiydi kollarında çiçekler
Ben sen de dört mevsim açardım
Omuzları karlı dağları kucaklar
Mesafeler koşmasın diye yamaçlarına
Turnalarla yarışırdım
Nefesinde duaları yatırır
Secde ederdim benliğimdeki varlığına
Kutsanırdı dokunuşlarım teninde
Diline düşen adımdı, ayin
Bulutlar biriktiğinde gözlerine
Yüreği ağzına gelen korkularım
Suya nazar değdiren
Duru güzelliklerin sesiydi aksin
Bu yüzden geceleri damlardın
Sessizce gözlerimden
Sana olacaksa uyanışlarım
Gönüllüsü olurum ebedi uykuların
İzdüşüm(ü)sün
Gökkuşağımın
Semra Arıkan
Ocak 09
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder